ΠΑΡΑΜΥΘΙ . ''ΕΝΤΟΜΟΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΒΥΘΟ !

ΕΝΤΟΜΟΠΕΡΙΠΕΤΕΙΑ ΣΤΟ ΒΥΘΟ

(Ιστοριούλα για τα έντομα;Για τη θαλάσσια ζωή;Για την φιλομάθεια και τη φιλαναγνωσία...;;ή κάτι παραπάνω;;;;)!!

Μία φορά και έναν καιρό,

ήταν ένα μυρμήγκι,ο Μυρμήγκος .

Του άρεσε να κάθεται στην άκρη στη θάλασσα 

και να βλέπει τους ανθρώπους να κολυμπάνε και να κάνουν βουτιές.

Ζήλευε το μυρμηγκάκι...

Όχι γιατί εκείνο δούλευε , ενώ οι άνθρωποι διασκέδαζαν... 

αλλά να.. ονειρευόταν να κάνει μια μέρα το ίδιο.

Και όχι μόνο αυτό....

Να κάνει ένα ταξίδι στο βυθό 

και να δει από κοντά ,

όλα τα μυθικά πλάσματα του.

Πως όμως να κολυμπήσει;

Το σώμα του δεν ήταν φτιαγμένο για κάτι τέτοιο και φυσικά τα έντομα...

δεν ζουν κάτω από το νερό..πφφφφ .

Ήθελε όμως πολύ ,

να γνωρίσει αυτόν τον διαφορετικό κόσμο...

και γι αυτό αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια 

από τα άλλα έντομα.

Ίσως να τον καταλάβαιναν

 και να τον βοηθούσαν με κάποια ιδέα τους .

Συνάντησε τους φίλους του τα έντομα ,

το σούρουπο αφού σχόλασε από τη δουλειά..

Με τις κεραίες του ,τους εξηγούσε τι είχε σκεφτεί....

Πρώτη μίλησε η έξυπνη κάμπια

<<Μην μπει κανένα έντομο στο νερό.Όσα έντομα το τόλμησαν...δεν ξαναγύρισαν..πνίγηκαν 

ή ..τα έφαγε ο μεγάλος πράσινος βάτραχος (αν πήγαν στα λιμνόνερα) .

Το κουνουπάκι γκρίνιαζε και αυτό να μη βουτήξουν.

Η μέλισσα αρνήθηκε ευγενικά 

και είπε πως η βασίλισσα της ,με την εγκυμοσύνη είχε πολλά νεύρα τελευταία .... 

Εξ'αλλου έπρεπε να φτιάξει ένα βάζο μέλι.

Η Σφήγκα τον κορόιδεψε ,γιατί ήταν πολύ τεμπέλα...και δεν υπήρχε περίπτωση να βοηθήσει.

Η πεταλούδα αγχώθηκε :

-<<Και τι θα γίνουν τα φτερά μου;Αν βραχούν θα χαθεί και η ομορφιά μου>>.

-<<Μήπως εσύ φίλε τζίτζικα ,

θέλεις να με ακολουθήσεις>>;ρώτησε το μυρμήγκι.

Αλλά και ο τζίτζικας δεν μπορούσε.

Ήταν περιζήτητος μουσικός 

και είχε πρόβες και περιοδείες αυτό το καλοκαίρι.

Η πασχαλίτσα πάλι ,ήταν ντροπαλή και άτολμη.

****

Είδε κι απόειδε ο Μυρμήγκος μας ..,

αποφάσισε πως το ταξίδι αυτό θα το έκανε ,

έστω και μόνος του.

Πήγε ξανά στη θάλασσα την άλλη μέρα.

Όπως καθόταν και αναστέναζε με καημό...,

να σου ένα χαρωπό ψαράκι στον αφρό .

Το μυρμηγκάκι(άραγε πως...)παρακάλεσε το ψάρι να τον βοηθήσει,

να πραγματοποιήσει το όνειρό του.

Το ψάρι μάλλον συγκινήθηκε πολύ 

από την τόλμη και την τόση λαχτάρα , 

που είδε στα μάτια του.

Έβγαλε από τα βράγχια του ,

την πιο όμορφη, 

ολοστρόγγυλη , 

διάφανη,

αέρινη  ,φυσαλίδα του ..

και του την χάρισε με την καρδιά του. 

Ο Μυρμήγκος ολόχαρος μπήκε γρήγορα γρήγορα μέσα στη φυσαλίδα ,κρατώντας ένα βαλιτσάκι.

Μα τι να το θέλει αυτό το βαλιτσάκι;;;

Τι να έχει μέσα;;

Μέσα παιδιά,είχε ένα φακό,

λίγα χαρτιά για σημειώσεις 

και μια μυρμηγκοκάμερα,

για να τραβάει όλα όσα συναντήσει στο ταξίδι του.

Πράγματι με τη φυσαλίδα του παραμυθιού μας , 

ο Μυρμήγκος ταξίδεψε τελικά στο βυθό 

και εκεί συνάντησε όοοολα τα θαυμαστά  θαλάσσια πλάσματα!!!!.

Εσείς τι λέτε ότι είδε;;;

Είδε ψάρια,αχινούς,χταπόδια ,καβουράκια,αστακούς,σφουγγάρια,

κοχύλια και άλλα όστρακα,

φύκια,κοράλλια,ιπποκαμπους,

αστερίες ,τσούχτρες δράκαινες,

καρχαρίες και φάλαινες,

ταξιδιάρικα δελφίνια.....

Και ξέρετε και τι άλλο είδε;;;;

Είδε λαμπερά μαργαριτάρια,βυθισμένες πολιτείες,

ναυάγια με θησαυρούς,

δύτες με μπουκάλες,

υποβρύχια,σκουριασμένες αγκυρες,

χαμένα αντικείμενα .

(Ακόμα είδε σκουπίδια, βρομιές ,κονσερβοκούτια,παλιοσακούλες και μπουκάλια ..Πωπωωωω ,τι χάλι..θύμωσε τότε ο μυρμήγκος....)

Μα η θάλασσα εξακολουθούσε να τον μαγεύει.

Όμως......

Τι είναι τούτο πάλι;;

Ένιωσε ξαφνικά ,μια νοσταλγία μεγάλη.

Τι να τα κάνει όλα αυτά τα θαυμαστά,

χωρίς τους δικούς του

 και τους φίλους  του κοντά;

Αποφάσισε ξαφνικά ,να αφήσει τα νερά

 και να γυρίσει ,

ξανά στην μυρμηγκοφωλιά

Να αφήσει τα ταξίδια τα εξωτικά ,

τώρα που όλα τάδε πια.

Βγήκε γοργά στην επιφάνεια ,

και στο δάσος ξαναγύρισε με περηφάνια.

Έτρεξε στη μυρμηγκοφωλιά του ,

να αγκαλιάσει τη φαμελιά του.

Είχε τόσα να διηγηθεί στα μυρμηγκάκια του 

και στους φίλους του τα έντομα 

που δεν πίστευαν πως ξαναγύρισε κοντά τους .

-<<Μαζευτήκαμε όλοι εδώ ,

την περιπέτεια του Μυρμήγκου

 να ακούσουμε στο βυθό>>

,είπε ξεροβήχοντας μια γριά ακρίδα.

Και ξεκίνησε ο Μυρμήγκος να διηγείται δυνατά

για όλα του βυθού τα θαυμαστά τα μυστικά ,

που άλλο έντομο στη γη,

ποτέ δεν θα αξιωθεί να δει.

-Ωωωω!!!!,θαυμάσαν τότε όλοι

εσύ έγινες Κουστώ,

το μυρμήγκι εσύ θα είσαι ,

στη γη το πλέον ξακουστό!!

-<<Όλα όσα έχω δει,

τάχω γράψει στο χαρτί 

και ποτέ μου ξεχνώ

όσα καταγράφω εδώ.

Θα τα δώσω στη δασκάλα 

να τα δείχνει στα παιδιά μας,

να μαθαίνουν ,να θαυμάζουν,

όσα υπάρχουν μακριά μας.

Γιατί δεν είναι ο κόσμος όλος ,

όσα ξέρουμε εμείς μόνο,

αλλά ζουν πλάσματα χίλια 

και στης θάλασσας τα μίλια.

Κι αν βιβλία θα διαβάζουν ,

όλα τα έντομα μια μέρα,

θα μπορούν βουτιές να κάνουν,

σε θάλασσα και σε αέρα.

Όποιος τολμάει στη ζωή του,

και βιβλία έχει διαβάσει,

αποκτάει,γνώση ,εμπειρίες ,

που ποτέ δεν θα ξεχάσει!!

Με αέρα ή χωρίς 

και μυρμήγκι ,θα βρεθείς

ταξιδάκι στο βυθό,

αν έχεις πείσμα και σκοπό>>!!!!

Ελένη Τσούση

Μάιος 2012